Als een vader

 12,95

Auteur: Lin Button
Uitgave: Coconut
Pagina’s: 144
ISBN: 
9789072698001

God is als een vader. Het beeld dat je van je vader hebt, bepaalt dus hoe je God ziet. Dat is mooi als je een goede relatie met je vader hebt en je vaderbeeld positief is. Maar wat moet je doen als dat beeld beschadigd is? Welke gevolgen heeft dat en hoe ga je daarmee om?
Lin Button legt in dit boek uit wat de gevolgen kunnen zijn:
– Onze wil wordt verlamd, passief, prestatiegericht, gebogen naar anderen, lusteloos, te volgzaam of eisend
– De gezonde christelijke hoop verandert in wanhoop of overmoedigheid
– We verliezen het contact met de verlangens van ons hart, een van de belangrijkste bronnen van energie in ons leven
– We hebben niet geleerd gezonde grenzen te stellen
Lin beschrijft waarom de onbewuste beelden in ons hart zoveel invloed hebben op onze persoonlijkheid, hoe ze ons blokkeren om te worden zoals we zijn bedoeld, maar ook hoe ze kunnen veranderen als we ze met Jezus doorwerken. Hij verlost ons niet alleen van zonden, maar wil ook de wonden in onze ziel genezen. Aan de hand van bijbelse voorbeelden en illustraties uit haar eigen bediening laat Lin zien hoe dit werkt.
Ieder hoofdstuk bevat praktisch onderwijs, persoonlijke verhalen, uitgebreide gebeden en bezinnings- of gespreksvragen. Dit boek is zowel bedoeld voor persoonlijk gebruik als in een kleine groep.

Lin Button heeft al meer dan dertig jaar een counselingpraktijk in Londen. Daarnaast leidt ze in verschillende Europese landen samen met het team van de Healing Prayer School conferenties over innerlijke genezing. Lin is coördinator van het pastoraat in de staf van All Saints, een anglicaanse kerk in Woodford Wells (Londen). In Nederland is Lin Button bekend van de conferenties van stichting Toerusting Pastorale Zorg. Ook sprak ze enkele malen op New Wine en 25+ conferenties.

Paperback -144 pp.

INHOUD

Dankwoord

Introductie

1. Je vaderbeeld
2. Genezing van je wil
3. Herstel van hoop
4. Vruchtbare verlangens
5. Gezonde grenzen

Verwijzingen

Introductie

Als een vader?

Op conferenties vroegen deelnemers me vaak: ‘Wanneer ga je een boek schrijven?’ Maar ik kon geen antwoord op deze vraag geven. Totdat ik afgelopen zomer een serie dromen had over pagina’s van boeken. Papier en woorden cirkelden rond mijn hoofd. Ik concludeerde toen dat het Gods teken was om te beginnen.
Al eerder had ik het gevoel dat ik teveel materiaal had voor één boek, en toen ik de inhoud op een rij zette, viel het als vanzelf uiteen in meerdere delen.
Als een vader is het eerste deel in de serie Vijf bouwstenen voor innerlijke heelheid.
In dit boek leg ik het verband uit tussen ons beeld van onze aardse vader en dat van onze hemelse Vader. Onze maatschappij wordt gekenmerkt door toenemende vaderloosheid, daarom is het voor de kerk een grote uitdaging om de leegte te vullen en wijs te reageren op de verloren kinderen van deze generatie.
C.S. Lewis schrijft dat we op dit gebied veel kunnen leren van George MacDonald. Het belangrijkste is dat ‘een bijna volmaakte relatie met zijn vader de aardse basis vormde van al zijn wijsheid. Hij zei dat hij van zijn vader had geleerd dat vaderschap de kern van het heelal moet zijn. Daardoor was hij op een bijzondere manier voorbereid om dat geloof te onderwijzen waarin de relatie tussen de Vader en de Zoon de allerbelangrijkste is.’ George MacDonald kon hierdoor ook zeggen: ‘Menselijk vaderschap nodigt uit tot nadenken over Gods vaderschap.’
Velen van ons waren niet zo gelukkig als George MacDonald, maar in onze zwakheid is God sterk en we danken God dat hij belooft een ‘Vader voor wezen’ te zijn.

Lin Button

1. Je vaderbeeld

God kennen is de kern van het christelijk geloof. Daarom is een juist godsbeeld essentieel voor een christen. Een gezond beeld van God betekent in de eerste plaats dat we hem zien als een Drie-enig wezen. De drie personen binnen de godheid ervaren een onderlinge relatie van liefde die in de eeuwigheid is geweest en tot in eeuwigheid zal bestaan. Dat maakt het christelijk geloof ten diepste relationeel.

Deel van Gods gezin
Christenen zijn Gods kinderen, dus ze horen bij zijn gezin. Wij mogen daardoor delen in de relatie van liefde die er binnen de Drie-eenheid is, maar dat vergeten we gemakkelijk. We richten ons dan op ‘ons eigen aandeel’ in deze relatie, op hoe wij aanbidden, lofprijzen, voorbede doen en dankzeggen. Daardoor blijft het contact met God heel eenzijdig. We vinden het vaak moeilijk om te luisteren, en verliezen het vermogen en het verlangen om Gods stem te horen. Om te kunnen luisteren hebben we stilte nodig en moeten we ons hart tot rust brengen, maar vaak zijn we daar bang voor.

Twee gevaren
Als we willen groeien in het luisteren naar de stem van onze hemelse Vader, moeten we oppassen voor twee valkuilen. De eerste valkuil heeft te maken met trots en onze behoefte aan controle. We helpen God graag een handje en geven hem adviezen. Onze gebeden worden zo een vermomde poging om hem een probleem voor te leggen, waarbij we nuttige suggesties doen over hoe hij het kan oplossen en hoe hij zijn antwoord zou moeten vormgeven. Maar God heeft ons daarvoor niet nodig.
De andere valkuil is dat we vergeten dat we deel uitmaken van de koninklijke familie. Daardoor hebben we een laag zelfbeeld en verwachten we eigenlijk niet dat God tot ons wil spreken. Maar God wil onze ware identiteit herstellen, want we zijn allemaal zijn ‘geliefden’. Hij houdt gewoon zoveel van ons dat hij ons in zijn liefde wil betrekken.

Gods hartslag
Als we leren ons hoofd tegen Jezus’ borst te leggen, horen we Gods hartslag en leren we bewegen op zijn ritme van genade. In deze liefdesrelatie spreekt God tot ons als onze Vader, als onze vriend:

‘Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat ik zeg. Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem ik jullie, omdat ik alles wat ik van de Vader heb gehoord, aan jullie bekendgemaakt heb.’
Johannes 15:14-15

‘De HEER sprak persoonlijk met Mozes, zoals een mens met een ander mens spreekt. Daarna keerde Mozes terug naar het kamp, maar zijn jonge dienaar Jozua, de zoon van Nun, verliet de tent niet.’
Exodus 33:11

God is als iemand ‘die verheugd over jou is, in zijn liefde zal hij zwijgen, in zijn vreugde zal hij over je jubelen.’
Zefanja 3:17

Eugene Peterson zegt:

‘Het moeilijkste om in ons leven op orde te krijgen zijn onze beelden van liefde en God. Meestal kunnen we de puinhoop die mensen van hun leven maken terugvoeren op falen, domheid of tekort op een van of beide deze gebieden. De fundamentele christelijke overtuiging is dat de twee onderwerpen op een complexe manier met elkaar zijn verweven. Als we op de goede manier met God willen omgaan, moeten we op de goede manier leren liefhebben. Als we op de goede manier willen liefhebben, moeten we op de goede manier met God omgaan. God en liefde kunnen we niet scheiden.’

Hoe ons godsbeeld wordt gevormd
De twee meest fundamentele vragen in ons leven zijn daarom: ‘Hoe is God?’ en ‘Wat is liefde?’ Ouders, leraren en predikanten geven een bepaald beeld van God aan ons door. We leren God dus vooral kennen via anderen. Mensen die God afwijzen hebben vaak zo’n vervormd beeld van hem ontwikkeld dat ze in feite niet de werkelijke God verwerpen. Ook christenen hebben vaak een onvolledig, verstoord godsbeeld. Met mijn verstand kan ik weten dat God niet is als mijn aardse vader, maar in mijn hart of in mijn hoofd huist een ander beeld.
Ik was minstens tien jaar christen en bad al meer dan acht jaar met mensen voor hun genezing, toen een predikant tijdens een preek God vroeg ons de verstoorde beelden te laten zien die we in ons hart van hem hebben. Ik zag een vage, afstandelijke persoon. Ik heb altijd geweten dat mijn aardse vader van mij hield en zo had ik verstandelijk aanvaard dat God van mij hield. Maar mijn aardse vader was emotioneel afwezig en in mijn hart dacht ik dat ook van God. Ik zag hem als vaag en ver weg. Ondanks het feit dat ik eindeloos veel bijbelverzen kon citeren over dat God dichtbij is en dat hij mij nooit zal verlaten, zei mijn hart iets heel anders.
Gerard Hughes vertelt over een gezin dat op bezoek gaat bij oom George. De ouders vertellen hun twee kinderen dat oom George een heel belangrijk iemand is. Hij woont in een groot huis. De kinderen zitten op twee harde rechte stoelen veertig minuten te kijken en te luisteren naar de oude man met grote bakkebaarden. Voor ze vertrekken laat oom George hen een kelder zien waar een angstwekkend vuur is. Dan zegt oom George: ‘Als je mij niet iedere zondag een bezoek brengt, kom je daar terecht.’ Als ze buiten zijn, zeggen de ouders tegen hun kinderen: ‘Vond je oom George lief?’ Ze liegen: ‘Ja.’ Dit is volgens Gerard Hughes hoe geestelijke schizofrenie ontstaat.

Hoofd en hart
Deze geestelijke splitsing wordt ook wel de scheiding tussen hoofd en hart genoemd. Nog nauwkeuriger is het de scheiding tussen twee manieren van kennen: de rechter hersenhelft (de intuïtieve manier van kennen die communiceert in symbolen) en de linkerhersenhelft (de logische manier van definiëren die in woorden communiceert). Pascal zei hierover al: ‘Het hart heeft zijn redenen die de rede niet kent.’
In meer poëtische taal spreken we over hoofd en hart: ons hoofd kan heel helder weten hoe God is, terwijl ons hart toch verstoorde beelden bevat. Omdat ons hart het centrum van ons wezen is waaruit alle ideeën en gedachten voortkomen (Spreuken 4:23), hebben deze vervormde beelden veel meer invloed op ons, zij het vaak op een onbewust niveau. De vervormde beelden bepalen onze emoties en keuzes. Daarom is het zo belangrijk dat we God vragen ons hart te genezen en het te hersymboliseren.

Ons hart hersymboliseren
Emoties en gevoelens zijn verbonden met bepaalde beelden. Dus als we willen dat onze emoties veranderen, moeten we de beelden erachter veranderen. God wil ons deze nieuwe beelden graag geven.
We moeten emoties de juiste plaats geven. Emoties zijn als kinderen: ze moeten verzorgd en opgevoed worden. We weten allemaal dat het gezegde ‘je mag kinderen wel zien, maar niet horen’ geen verantwoorde opvoedkundige regel is. Emoties verdienen aandacht. Het is fout om te zeggen dat we ons moeten richten op geloof en dat gevoel dan wel zal volgen. Het gevolg hiervan is dat we onze emoties onderdrukken en tot zwijgen brengen.
Aan de andere kant, als we ons door onze gevoelens laten leiden is dat als een gezin dat zich laat domineren door een kind. Dat leidt tot chaos. Goed ouderschap betekent naar je kinderen luisteren, terwijl je hen veiligheid biedt, hen voedt en opvoedt.
Als we gezonde beelden in ons hart ontvangen, worden onze emoties vanzelf genezen. We hebben dus een goed godsbeeld nodig. De waarheid van Gods karakter heeft diepe invloed op ons zelfbeeld.

Twee brillen
We bekijken het leven door twee verschillende brillen: ons zelfbeeld en ons godsbeeld. Een verslag in de Times illustreert dit. Tim Reid zegt dat het godsbeeld van de Amerikanen nauw verbonden is met hun politieke opvattingen.

‘Negen van de tien Amerikanen geloven in God, maar hoe zij stemmen, of hoe ze de Irak-oorlog zien, is afhankelijk van de heel verschillende beelden die zij hebben van zijn persoonlijkheid. Dit toont een zeer gedetailleerd onderzoek naar religie in de Verenigde Staten. Daaruit blijkt dat Amerikanen in grote lijnen vier godsbeelden kennen: autoritair, goedgezind, kritisch of afstandelijk. Deze beelden bepalen veel sterker hun politieke, sociale en morele opvattingen dan traditionele categorieën als protestant, katholiek of evangelisch. De studie geeft ook aan dat Amerika religieuzer is dan eerder werd aangenomen. Slechts 5,2 procent van de respondenten noemt zichzelf atheïst en 91,8 procent geeft aan in God te geloven. In Engeland daarentegen zegt twintig procent niet in een hogere macht te geloven en slechts 38 procent zegt in een traditionele God te geloven, zo blijkt uit een onderzoek uit 2005.

Het Amerikaanse onderzoek, uitgevoerd door het Institute for Studies of Religion van de universiteit van Baylor (Texas) verrichtte pionierswerk door naar het godsbeeld te